چرا در بعضی روابط، همیشه یکی از طرفین تلاش میکند؟
دلایل متعددی میتواند در این مسئله نقش داشته باشد. درک این دلایل، اولین قدم برای تغییر این الگو و ایجاد یک رابطه سالمتر و متوازنتر است. در ادامه به 19 نکتهای که میتواند این پدیده را توضیح دهد، میپردازیم:
- ✅
عدم تطابق در سطوح تعهد:
ممکن است یک طرف، رابطه را جدیتر از طرف دیگر بداند. - ✅
سبکهای دلبستگی متفاوت:
افراد با سبکهای دلبستگی ناایمن (اجتنابی یا مضطرب) ممکن است به طور ناخودآگاه در ایجاد صمیمیت و تلاش کردن برای رابطه دچار مشکل باشند. - ✅
ترس از صمیمیت:
برخی افراد از صمیمیت میترسند و تلاش برای رابطه را به عنوان یک تهدید به استقلال خود تلقی میکنند. - ✅
مشکلات ارتباطی:
اگر یکی از طرفین نتواند نیازهای خود را به طور واضح بیان کند، طرف دیگر ممکن است متوجه نیاز به تلاش بیشتر نشود. - ✅
عدم آگاهی از تأثیر رفتار خود:
گاهی اوقات افراد متوجه نیستند که رفتارشان چقدر بر طرف مقابل تأثیر میگذارد و چقدر تلاش لازم است. - ✅
وجود مسائل حل نشده گذشته:
زخمهای عاطفی گذشته میتوانند مانع از اعتماد و آسیبپذیری در رابطه شوند و در نتیجه، تلاش برای رابطه کاهش یابد. - ✅
احساس ناامنی:
اگر یکی از طرفین احساس ناامنی کند، ممکن است برای جلب توجه و تایید، بیش از حد تلاش کند، در حالی که طرف دیگر احساس راحتی میکند و تلاش کمتری میکند. - ✅
توقع بیش از حد از طرف مقابل:
گاهی اوقات یکی از طرفین انتظار دارد که طرف مقابل تمام بار مسئولیت رابطه را به دوش بکشد. - ✅
احساس استحقاق:
برخی افراد معتقدند که لیاقت دریافت دارند و نیازی به تلاش برای رابطه ندارند. - ✅
عدم قدردانی:
اگر تلاشهای یکی از طرفین قدردانی نشود، انگیزه او برای تلاش کردن کاهش مییابد.
- ✅
خستگی عاطفی:
اگر یکی از طرفین به طور مداوم در حال تلاش باشد و هیچ بازخوردی دریافت نکند، دچار خستگی عاطفی میشود و از تلاش دست میکشد. - ✅
وجود الگوهای تکراری در روابط گذشته:
ممکن است فرد ناخودآگاه همان الگوهای ناموفق روابط گذشته را در این رابطه تکرار کند. - ✅
عدم آمادگی برای رابطه:
گاهی اوقات یکی از طرفین به دلیل شرایط شخصی (مانند مشکلات مالی یا شغلی) آمادگی کافی برای سرمایهگذاری عاطفی در رابطه را ندارد. - ✅
تغییر اولویتها:
ممکن است اولویتهای یکی از طرفین تغییر کرده باشد و رابطه دیگر در اولویت قرار نداشته باشد. - ✅
وجود احساسات منفی سرکوب شده:
احساسات منفی مانند خشم، رنجش یا حسادت، اگر سرکوب شوند، میتوانند مانع از تلاش برای رابطه شوند. - ✅
نبود منافع مشترک:
اگر طرفین منافع مشترکی نداشته باشند، ممکن است انگیزهای برای صرف وقت و انرژی در رابطه نداشته باشند.
- ✅
احساس گیر افتادن:
اگر یکی از طرفین احساس کند که در رابطه گیر افتاده است و نمیتواند آن را ترک کند، ممکن است از تلاش دست بکشد. - ✅
تاثیرات بیرونی:
عوامل بیرونی مانند فشار خانواده، دوستان یا جامعه میتوانند بر میزان تلاش افراد در رابطه تاثیر بگذارند. - ✅
تلاش برای کنترل:
گاهی اوقات تلاش بیش از حد برای رابطه، تلاشی برای کنترل طرف مقابل و رابطه است.
در صورتی که با این مسئله در رابطه خود روبرو هستید، توصیه میشود با یک متخصص مشاوره زوجی مشورت کنید تا راهکارهای مناسب برای بهبود رابطه خود را پیدا کنید.
عدم تعادل در انتظارات
یکی از دلایل اصلی، تفاوت در انتظاراتی است که هر فرد از رابطه دارد.ممکن است یک نفر انتظار داشته باشد که رابطه فعالتر و پویاتر باشد، در حالی که دیگری به یک رابطه آرامتر و با مسئولیتهای کمتر راضی باشد.این تفاوت در انتظارات میتواند باعث شود که فردی که انتظارات بالاتری دارد، احساس کند که مجبور است برای حفظ رابطه تلاش بیشتری کند.اگر این انتظارات به طور واضح بیان نشوند، احتمال بروز سوء تفاهم و نارضایتی افزایش مییابد.مثلا یک نفر ممکن است انتظار داشته باشد که هر روز پیام دریافت کند، در حالی که دیگری ترجیح میدهد هر چند روز یک بار با هم صحبت کنند.
این تفاوتهای ظاهری در نیازها میتوانند منجر به احساس عدم توازن در تلاش شوند.
حل این مسئله مستلزم گفتگو و درک متقابل است.تلاش برای رسیدن به یک توافق مشترک، کلید ایجاد یک رابطه متعادل است.
ترس از دست دادن
گاهی اوقات، یکی از طرفین به دلیل ترس از دست دادن دیگری، حاضر است تلاش بیشتری کند. این ترس میتواند ناشی از کمبود اعتماد به نفس یا وابستگی عاطفی باشد. فردی که از ترک شدن میترسد، ممکن است سعی کند با انجام کارهایی بیشتر از حد، نظر طرف مقابل را جلب و رابطه را حفظ کند. این ترس میتواند به یک چرخه معیوب تبدیل شود، زیرا فرد متوجه میشود که با تلاش بیشتر، رابطه را حفظ میکند و در نتیجه، ترسش بیشتر میشود. در این حالت، باید فرد روی تقویت اعتماد به نفس خود کار کند و یاد بگیرد که ارزش خود را بداند. مشاوره و رواندرمانی میتواند در این زمینه بسیار مفید باشد. در ضمن، شناخت الگوهای رفتاری مخرب و تلاش برای تغییر آنها ضروری است.
عدم بلوغ عاطفی
در برخی موارد، عدم بلوغ عاطفی یکی از طرفین باعث میشود که نتواند به طور کامل در رابطه مشارکت کند.این فرد ممکن است نتواند نیازهای عاطفی خود و طرف مقابل را به درستی تشخیص دهد و به آنها پاسخ دهد.عدم بلوغ عاطفی میتواند به صورت عدم توانایی در همدلی، مدیریت احساسات، یا حل مسائل به طور سازنده ظاهر شود.این افراد ممکن است به طور ناخودآگاه انتظار داشته باشند که طرف مقابل تمام مسئولیتهای عاطفی رابطه را بر عهده بگیرد.در این شرایط، فرد بالغتر باید با صبر و درایت، به طرف مقابل کمک کند تا مهارتهای عاطفی خود را توسعه دهد.
البته، این بدان معنا نیست که فرد بالغتر باید نقش یک والد را برای طرف مقابل ایفا کند.
بلکه باید به او فرصت دهد تا مسئولیتپذیرتر شود.مرزها در یک رابطه بسیار مهم هستند و نباید اجازه داد که یکی از طرفین بیش از حد مسئولیت طرف مقابل را بر عهده بگیرد.رشد عاطفی یک فرآیند زمانبر است و نیاز به تلاش و تعهد دارد.
یکی دیگه از عواملی که تو روابط باعث میشه یک طرف بیشتر تلاش کنه، اینه که طرف مقابل شاید اصلا متوجه تلاش ها نباشه 🫠 اینجا بود که یاد یه رابطه قدیمی افتادم که همیشه من پیام اول رو می فرستادم، برنامه ریزی می کردم و پیشنهاد می دادم، بعد از یه مدت فهمیدم طرف مقابل فکر می کرده من این کارا رو دوست دارم و خودش حتی نمی دونه چقدر انرژی می بره 😅 شاید اگر همون موقع صریح تر بودم و نیازم رو گفته بودم، فضا عوض می شد… آخه بعضیا واقعا ذهن خوانی بلد نیستن 🫣 یه نکته دیگه هم تفاوت تو سبک عشق ورزیدن هست، یکی با هدیه دادن و وقت گذاشتن احساسش رو نشون میده ولی اون یکی فقط با کلمات محبت می کنه و این باعث سو تفاهم میشه